
(V.l.n.r : Renée Soutendijk, Andrea (ik dus) en Victor Reinier)
Afgelopen woensdag (gisteren, 14 februari 2018) ben ik voor de tweede keer naar de theatervoorstelling ´Roem´geweest. Dit keer heb ik de voorstelling in Wageningen gezien, in het Junushoff, zo heet het theater. Het is van Zuid- Limburg naar Wageningen ongeveer 1 uur en 40 minuten rijden. Wij vertrokken rond 17:25 uur. en kwamen rond 18:50 uur aan.
Eenmaal daar aangekomen in Wageningen was even opzoek gaan naar een parkeerplek voor de auto van mijn zus. De auto stond dit keer een stuk dichterbij het theater dan de vorige keer.
Toen dat geluk was, liepen wij richting de theater. Maar, toen ging er even iets mis. Want, de theater deur wilde niet opengaan. Gelukkig had iemand van het personeel gezien, en hielp ons, gelukkig maar! :-) Eenmaal binnen liepen richting de garderobe om onze jassen te brengen en om onze tickets te laten controleren. Toen dat gebeurt was mochten we eindelijk richting foyer lopen om daar een kopje warme chocomelk te drinken.

Na ongeveer 25 minuten daar te hebben gezeten in de foyer (onze chocomelk was allang op) liepen we richting na boven (daar moesten wij na binnen, om straks op de goede plek te zitten in de zaal). Maar, de deuren waren nog dicht. De voorstelling begon om 20:15 uur. Toen wij na boven liepen was het pas 19:30 uur. Toen gingen we daar in de wacht hal zitten wachten totdat we eindelijk rond 20:07 na binnen de zaal in mochten . Wij zaten op de eerste rij, stoel 13 en 14. De voorstelling duurt 90 minuten (1 uur en 30 minuten). De voorstelling was rond 21:45 afgelopen. Na afloop kon je een drankje nemen in de foyer, en wat ik natuurlijk altijd doe, is wachten op Victor en Renée. Toen kwam er een mevrouw op mij af, was iemand die daar werkt bij het Junushoff. Die vroeg of ik op de acteurs aan het wachten was voor een foto of handtekening. Ik zei ´Dat klopt, ben aan het wachten op Victor en Renée´. Die mevrouw zei ´Ik weet niet wanneer ze precies klaar zijn met omkleden, maar je moet nog héél eventjes wachten´. Ik zei weer daarop ´Ja, hoor! ik wacht wel. Heb tijd genoeg´.
Na een tijdje gewacht te hebben (denk 15 á 20 minuten) kwamen Renée en Victor eraan, maar toen was ik eventjes weg. Nadat ik terug kwam van het ´weg zijn geweest´ ben ik richting de foyer gelopen, want daar waren de acteurs. Was eerlijk weer opnieuw zenuwachtig. Sprak de acteurs heel voorzichtig aan, en voor je het weet sta je met de acteurs te lachen en te praten. Victor vroeg aan mij wat ik van de voorstelling vond. Ik heb natuurlijk gezegd dat het een grappige en leuke voorstelling was! Dat is de waarheid.
Toen gaf ik Renée en Victor allebei een cadeautje. Renée kreeg merci, en Victor een bierpul met zijn naam erop,gevuld met celebration chocolaatjes erin! De dankbaarheid was zo groot dat ik werd geknuffeld door Victor! En mocht ik hem een kusje geven op zijn wang!! En ook bedankte Renée mij, ze zei : ´Wat lief, dankjewel!´. Daarna zijn we, met z´n drietjes gezellig op de foto gegaan. Daarna hebben we nog even gezellig verder gebabbeld over vanalles en nog wat met een bitterbal erbij (wat ik overigens van Renée en Victor kreeg). Na een mooie avond, moet je toch naar huis, ik zei tegen Victor en Renée dat ik weer na huis ging. Kreeg een knuffel van Renée en Victor zei tegen mij : ´Dankjewel lieverrd!´.
En met die laatste zin wil ik ook deze blog afsluiten. De foto´s komen zo snel mogelijk op de website te staan! Hieronder staan al een paar foto´s!
En toen ging ik met Renée en Victor samen op de foto. Is het geen plaatje? ;-)
De voorstelling is nog tot 21 april door het hele land te zien!
Voor meer informatie ga dan naar www.toptheater.nl/roem
Oh ja, ik had ook nog een cadeautje gegeven aan Victor.
Zie hieronder wat het is:
Hier in dit tasje zat het cadeautje in:
En dit is het cadeau : Een bierpul. Naderhand wel even met snoepjes gevuild en mooi ingepakt.


Reactie plaatsen
Reacties